KONCERT

Wystrojona w nowa mala-czarna z przeceny stanelam na bramce sprzedajac bilety na koncert fortepianowy Pana Piszczela w wokalem swiatowej slawy Pani Slusznych Rozmarow. Okazja nie byle jaka: odzyskanie niepodleglosci przez nasz kraj Ojczysty. Polakow przyslo niewielu, za to licznie stawili sie przedstawiciele Towarzystwa Niemieckiego. Cieszy, ze chca z nami swietowac wlasnie dzis, w koncu dla nich to byle pewnego rodzaju strata.

Od samego poczatku czulo sie drobny konflikt miedzy pracownikami Misji Polskiej i Stowarzyszeniem Polakow. Nasze VIPy nie zostaly dopisane na liste gosci, zaproszonych na koktail. "Wy nie wpuscicie naszych, to my zamkniemy drzwi i nikogo nie wpuscimy" - rejtanowsko sie postawila E. Coz, w koncu VIPy nie zaszczycily nas obecnoscia i konflikt sie rozwial.

Spiew jak dzwon Pani Slusznych Rozmiarow rozbrzmiewal do muzyki roznej, niekiedy... trudnej dla niewyrobionego ucha, jakim moje ucho moje (zarowno prawe, jak i lewe, nie wyrobione nic a nic). O ile Wagner po niemiecku brzmial rewelacyjnie, to przy Lutoslawkim modlilam sie o przerwe. Wolalam juz wtedy wsluchiwac sie w gre Pana Piszczela, ignorujac wokal...

A po koncercie koktail z mini-kabanoskami powstykanymi do glowki kapusty, kolorowymi przekaskami i winem. Kelnerzy radzili sobie z otwieraniem butelek, ani razu nie wpychajac korka do srodka, ani nawet nie wyciagajac wiertel. Przy okazji rozmowy z mlodymi dyplomatami jezykiem nader wyszukanym, zeby nie powiedziec napuszonym...

PS Pani Slusznych Rozmiarow byc moze i jest znana w swiatku altu i mezzasopranu, ale skoro nie ma swojej notki w Wikipedii, znana nie jest. (Wpis w kilku glownych jezykach pozwalalby zakwalifikowac ja do slaw.)