LIST

Szanowni Panstwo,

Od dziecka pragnelam byc sekretarka w panstwa firmie, marzylam o parzeniu kawy jako asystentka prezesa w panstwa organizacji, zawsze chcialam pracowac w ngo, w banku, w duzej fimie, w mikrofirmie, w urzedzie, byc szefem, researcherem, dziennikarzem, HRowcem...

Od maluskiego pisalam rozprawy o przesladowaniu osob o oczach piwnych, robilam projekty kulturalne na ZPT, rozmawialam ze zlosliwymi klientami stolowki szkolnej, szkolilam kolezanki z matmy. Od przedszkola interesowalam sie bieda w Afryce, uciekinierami z Kosowa i inflacja.

Szczegolny wplyw mial na mnie Czarny Piatek, czy tez inny dzien tygodnia, miesiacami nie moglam sie podniesc z lozka na mysl bessie, az musialam powtarzac zerowke.

Jakze moglabym pominac swojego konika - fizyke czastek elementarnych! Dotad pamietam, kiedy Tata narysowal pierwszy kwantowy rysunek, ktory natychmiast pojelam swoim szescioletnim umyslem, co predyscynuje mnie to pracy u was jako konserwator akceleratora lub tez nawet czastek (zawsze bylam precyzyjna).

Zdolnosci muzyczne ujawnilam juz w kolysce modulujac fantazyjnie wydawane ultradzwieki, moj artyzm przejawil sie juz w niepowtarzalnym wiazaniu sznurowek skorzanych bucikow.

Tak, to mnie szukaliscie, to ja jestem ta gwiazda, na ktora czekaliscie latami, nie mogac zapelnic luki w waszym zespole.

Z uszanowaniem

Ja